ابو علی حسین ابن عبد الله ، معروف به شیخ الرییس پزشک ، ریاضیدان ، فیلسوف و منجم ایرانی در سال 370 ه ق در خرمثین از توابع بخارا به دنیا آمد . وی در هجده سالگی چنانکه خود نوشته است از تعلم همه علوم فارغ شد و دربیست و یک سالگی دست یه تالیف و تصنیف زد . در بیست و دو سالگی پدرش در گذشت و ابن سینا متصدی شغل او شد . او بعد ها به علت نابسامانی اوضاع سیاسی بخارا ، این شهر را ترک گفت و به گرگانج نزد خوارزمشاه رفت . سلطان غزنوی همان هنگام از او خواست که به غزنه رود اما بوعلی خواسته او را نپذیرفت . ابن سینا در بازگشت به گرگان با ابو عبید جوزجانی آشنا شد و هم در این سفر کتاب المختصر الاوسط ، کتاب المبدا والمعاد و مقداری از کتب قانون و نجات را تالیف کرد .حکیم ابو علی سینا در حدود 405 ه ق به ری رفت و در اوایل سال بعد به قزوین عزیمت کرد و از آنجا با سفر به همدان در این شهر رحل اقامت گزید و نه سال در آن شهر ساکن بود تا اینکه در میان دیلمیان به وزارت رسید . بر اثر سعایت معاندان شیخ پس از وزارت ، چهار ماه به زندان افتاد و در این مدت چند کتاب و رساله مهم تالیف کرد . ابن سینا تا آخر به در خدمت علاء الدوله کاکویه بود تا آنکه در سال 428ه . ق در همدان در گذشت . پیکر او در همدان مدفون است . در مشرق زمین فلسفه یونانی هیچگاه مفسری با عمق و دقت ابن سینا نداشته است . وی آرای آنان را با نظرات یکتا پرستی اسلام در هم می آمیخت و به این طریق در فلسفه مشا مباحثی آورد که در اصل یونانی آن سابقه ای نداشته است . او در حوزه علم طبابت نیز استادی حاذق و طبیبی عالم بود به گونه ا ی که بسیاری از بیماری های صعب العلاج آن دوران را درمان می کرد . وی در حوزه نجوم و ریاضی نیز صاحب رای است . به پاس ارج نهادن به تلاش های پزشکی آن عالم بزرگوار روز اول شهریور هر سال به یاد او بنام روز پزشک گرامی داشته می شود .