پس ازتبعید رضاخان درشهریور1320 به جزیره موریس درآفریقای جنوبی ، پسرش محمد رضا درچنین روزی درسال 1320ه ش ودرسن بیست ودوسالگی باحمایت قوای اشغالگرشوروی، انگلیس وآمریکا وتلاش های شماری ازدولتمردان درباری ازجمله محمد علی فروغی بدون پشتوانه مردمی براریکه قدرت تکیه زد. اوتجربه ای دراداره امورکشورنداشت وعملا اداره امورکشوررا به سفارتخانه های قوای اشغالگر سپرد. به علت فروپاشی دستگاه اداری ناشی ازاشغال ایران به دست متفقین و همچنین خلاء قدرت ناشی ازعدم حضوردیکتاتوررضا خان میرپنج ، محمد رضا پس ازدستیابی به قدرت نتوانست باهمان قدرت پدربه حکومت دیکتاتوری ادامه دهد ومجبور شد که به برخی آزادی های سیاسی واجتماعی تن دهد. دراین دوره احزاب سیاسی فعالیت خود را آغازکردند وقریب به شانزده حزب درچنین فضایی پدیدارشدند. البته به دلیل فقدان پایگاه مردمی، چنین احزابی غیرازچند حزب اصلی دست ازفعالیت کشیدند ویا مجبوربه کناره گیری ازصحنه شدند .