پس از وقوع جنگ جهانی دوم که در اول سپتامبر 1939 آغاز شده بود ، ایران بی طرفی خود را اعلام کرد ، اما به دلیل گستردگی مرز کشور با اتحاد جماهیر شوروی سابق و در گیری آن با آلمانی ها به نظرمی رسید که انجام چنین امری عملا ناممکن تلقی شود . علاوه بر چنین وضعیتی ، اوضاع داخلی ایران نیز به هیچ وجه مناسب نبود و فقر و تنگدستی سراسر کشور را فرا گرفته بود و به همین دلیل قشر متوسط به پایین جامعه نیز از استبداد رضاخانی به تنگ آمده بودند . ارتش متفقین به بهانه های واهی از قبیل حضور جاسوسان آلمانی در ایران به اشغال کشور مبادرت ورزید .رضا شاه درابتدا تصمیم به مقاومت در برابر این نیروها گرفت اما به دلیل فقد پایگاه مردمی و نارضایتی عمومی از عملکرد او، ایران بدون هیچ مقاومتی به اشغال
نیروهای مهاجم در آمد . اشغال ایران در سوم شهریور 1320 خیلی سریع و آسان تحقق یافت و با تهاجم نیروهای انگلیسی و شوروی سابق از جنوب و شمال صورت رسمی و جدی به خود گرفت . این اشغال تا پایان جنگ در سال 1324 ادامه داشت . قحطی ، گرانی و پایمال شدن نمامیت ارضی ایران از جمله عواقب چنین اشغالی بود .