یوهان ولفگانگ فون گوته شاعر دراماتیست و نویسنده آلمانی در شهر فرانکفورت چشم به گیتی گشود . پدر او از جمله اشراف و علمای بزرگ مشهور آلمانی بود . گوته ایام جوانی را در شهر های لایپ زیک و استراسبورگ به تحصیل حقوق و علم پزشکی گذارنید و چون به رتبه پزشکی رسید دل بر ادبیات بست و در شهر وایمار اقامت گزید . نخستین اثر ادبی او درام" گوتس فون بلرلیخن گن" است که در سال 1773 به رشته تحریر در آمد . گوته در تمام رشته های ادبی از نثر و نظم و تئاتر نویس داستان سرایی گرفته تا فن انتقاد استاد بود .وی از علوم طبیعی و گیاه شناسی نیز اطلاع کافی داشت و کتبی نیز درباره رنگ ها و نباتات نگاشت . وی در سال 1786 برای نخستین بار به ایتالیا مسافرت کرد . در سال 1808 ناپلئون اول به دیدار گوته رفت و ساعتی چند در مصاحبت او به سر برد و به او نشان لژیون دونور اعطا کرد . این شاعر بزرگ پس از هشتاد و سه سال زندگی در سال 1832 میلادی در شهر وایمار در گذشت . "رنجهای ورتر" ،" ایفی ژنی "،" اگمونت "،" هرمان دوروتا" ،" ویلهلم مایستر" و "وصلت انتخابی" از مهمترین آثار اویند . گوته در سال 1808 میلادی نخستین بخش از فاوست را منتشر ساخت . دیوان شرقی ، .یادداشتهای من ، نغمه ها ، سکون دریا ، رقص اموات ، شعر و حقیقت و...از مهمترین آثار شعری اویند .
گوته سخت دلبسته و تحت تاثیر حافظ شیرازی بود ودیوان شرقی وی براساس همین تعلق خاطر نوشته شده است .