سید محمد محیط طباطبایی فرزند سید ابراهیم در قریه جزلا یا گزلا از دهستان سفلای زواره اردستان چشم به گیتی گشود . او نخست به مکتب خانه زواره رفت و پس از آن برای ادامه تحصیل به اصفهان رفت که موفق نشد اما توانست مقداری زبان فرانسه بیاموزد. در سال 1302 به تهران آمد . وی در سن بیست و دو سالگی دوباره شروع به تحصیل کرد و نام خانوادگی محیط طباطبایی را از آن موقع اختیار کرد . محمد محیط طباطبایی علاوه بر فارسی ( زبان مادری خود)، به زبانهای عربی ، انگلیسی و فرانسه آشنایی کامل داشت. وزبان های پهلوی، سا نسکریت ، سغدی ، اردو و ترکی را می دانست. محمد محیط طباطبایی، روزنامه نگاری فعال وفرهیخته بود. در استادی ودانش وی در حوزه های تاریخ ، جغرافیا ، ادبیات ، اسلام شناسی ،ایران شناسی ، رجال ، انصاب و بسیاری از علوم دیگر همگان منفق القولند . جالب تر ازاین ، خوب است یادآوری کنیم که استاد ، تمام دانش خود را به تن خویش و با سعی وهمت فردی آموخته است . در شرح حال وی گفته ونوشته اند که فقط سه تا چهارسال نزد دیگرا ن شاگردی کرده است . ایشان در آموزش وپرورش آن زمان علاوه برکار معلمی ، بازرس هم بود ودر کشورهای پاکستان ، سوریه ، لبنان و عراق به عنوان رایزن فرهنگی ایران منصوب شد.
مرحوم محیط از اخلاق حمیده و کرامت نفس برخورداربود و همواره می کوشید که آن چه می کند و می گوید ، مفید وراهگشا باشد ، زیرا محققی نکته سنج و ژرف اندیش بود . وی سالیان سال برنامه " مرز های دانش " رادیو را از سال 1338 شمسی خود تدارک می دید و اجرا می کرد که برنامه پرطرفدار و بسیار مفید ازنظر موضوع هایی که مطرح می کرد ، بود. متاسفانه پس از تاسیس دانشگاه از وجود این دانشمند خود ساخته، هیچ بهره ای نبردند و زمانی یکی از روسای دانشگاه تهران به سراغش رفت که به گفته استاد دیگر دیر شده بود . از استاد دانشمند مرحوم محیط طباطبایی ،چند هزار خطابه و رساله برجای مانده است که بخشی از آن ها درقالب کتاب هایی از جمله " تاریخ مطبوعات در ایران" ، "تاریخ اعزام محصل به ار وپا" ، "زندگی محمد زکریای رازی "، "دوران نادر" ، "تاریخ تحول نثر فارسی در قرن سیزدهم" به طبع رسیده بود. برادراستاد نیز آثار استاد را جمع آوری کرده بود تا منتشر کند .
او در بیست و هفتم مرداد سال 1371 ه ش دار فانی را واع گفت .آرامگاه آن مرحوم بنا بر وصیتش درمحوطه برج طغرل در شهر ری واقع شده است.