درچنین روزی درسال 1367 ه ش قطعنامه آتش بس میان جمهوری اسلامی ایران وعراق امضا شد، پذیرش این قطعنامه از سوی جمهوری اسلامی ایران انعکاس ویژه ای درمحافل سیاسی و خبری جهان داشت . درواقع این هشتمین قطعنامه ای بود که شورای امنیت از ابتدای تجاوز رژیم بعث عراق به جمهوری اسلامی ایران صادر کرده بود . شورای امنیت سازمان ملل متحد در بیست ونهم تیر ماه 1366 در جلسه شماره 2750 خود طرح قطعنامه ای را که قبلامطرح شده بود ، به اتفاق آراء به تصویب رساند . شورای امنیت سازمان ملل متحد با ابراز نگرانی عمیق از ادامه در گیری میان جمهوری اسلامی ایران و عراق و با ابراز تاسف از بمباران شهر ها و مناطق مسکونی و بویژه بکار بردن سلاحهای شیمایی از سوی رژیم بعث عراق بر خلاف تعهدات پروتکل 1925 ژنو ، ضمن تایید مفاد قطعنامه 582 خود، تصمیم گرفت در قطعنامه 598 به مخاصمات ایران و عراق پایان دهد . دراین قطعنامه بر فرستادن یک گروه ناظر بر آتش بس ، عقب نشینی نیر وها تا مرز ها ، آزادی اسرای جنگی و تلاش برای بازسازی خرابی های ناشی از جنگ تاکید شده است . این شورا همچنین از دبیر کل سازمان ملل می خواهد را ههای افزایش ثبات در منطقه را مورد مداقه قرار دهد . پس از انتشار متن قطعنامه رهبر کبیر انقلاب اسلامی ،امام خمینی ره در پیام مهمی با پذیرش این قطعنامه در بخشی از آن اظهار داشتند :"و اما در مورد قبول قطعنامه که حقیقتا مساله بسیار تلخ و ناگواری برای همه و خصوصا برای من بود ، این است که من تاچند روز قبل معتقد به همان شیوه دفاع از مواضع اعلام شده در جنگ بودم و مصلحت نظام و کشور و انقلاب را در اجرای آن می دیدم ، ولی به واسطه حوادث و عواملی که از ذکر آن فعلا خودداری می کنم و به امید خداوند در آینده روشن خواهد شد و با توجه به نظر تمامی کارشناسان سیاسی و نظامی سطح بالای کشور که من به تعهد و دلسوزی و صداقت آنان اعتماد دارم ، با قبول قطعنامه و آتش بس موافقت نمودم و در مقطع کنونی آن را به مصلحت انقلاب ونظام می دانم و خدا می داند که اگر نبود انگیزه ای که همه ما و عزت و اعتبار ما باید در مسیر مصلحت اسلام ومسلمین قربانی شود ، هرگز راضی به این عمل نمی بودم و مرگ وشهادت برایم گواراتر بود اما چاره چیست . همه با ید به رضایت حق تعالی گردن نهیم .... دیروز روز امتحان الهی بود که گذشت و فردا امتحان دیگری است که پیش می آید ."(1) پس از پذیرش رسمی قطعنامه از طرف ایران ، آتش بس میان طرفین از تاریخ بیست ونه مرداد 1367 بر قرار شد . در همین حال ، دکوئیار ، دبیر کل وقت سازمان ملل متحد ، یک روز قبل از پذیرش قطعنامه از سوی ایران به طور رسمی اعلام کرد:"پاسخ عراق به نامه 14 اوت 1991 من پاسخی محتوایی نیست، لذا من ناچارم به توضیحاتی که قبلا توسط عراق ارائه شده است ، تکیه کنم. این یک واقعیت است که توضیحات عراق کافی نیست، بنابراین ،رویداد برجسته ای که تحت عنوان موارد نقض بدان اشاره کردم همانا حمله 22 سپتامبر 1980 ( 31 شهریور 1359 ) علیه ایران است که بر اساس منشور ملل متحد ، اصول و قوانین شناخته شده بین المللی یا اصول بین المللی قال توجیه نیست و موجب مسئولیت مخاصمه است ."(2 )
(1) صحیفه نور ، جلد بیست ، صص 238 تا 241 . (2 ) روز نامه کیهان ،