در روز بیست و پنجم شهریور 1320 نیروهای انگلیسی و شوروی به سوی تهران حرکت کردند و رضاخان را مجبور به استعفا کردند. پس از این واقعه، رضا خان توسط دولت انگلیس به منطقه ای در جزیره موریس (آفریقای جنوبی) تبعید شد. وی در این جزیره پس از ابتلا به بیماری سخت، به دلیل حرارت و رطوبت بالا، خواستار ترک آن محل شد. پس از آن ابتدا وی را به بندر دوربان و سپس ژوهانسبورگ منتقل ساختند. وی در چنین روزی در سال 1323 هجری شمسی در این شهر در اثر سکته مرد. در آن زمان به دلیل جو شدید ضد رضاخانی در ایران، جسد وی را به مصر منتقل کردند و شش سال بعد یعنی در سال 1329 جسد او به تهران منتقل شد. رضاخان که در قاموس سیاست ایران زمین به یک دیکتاتور مستبد مشهور است در طول سالهای حکومت خود ضمن مبارزه با اصول اسلامی، نفی مشارکت مدنی، ایجاد اختناق، عدم ایجاد نظام حزبی، تکوین و انباشت سرمایه در میان طبقات بالای جامعه، اتکا به طبقات نظامی، ایجاد دیوان سالاری گسترده و بهره گیری از ناسیونالیسم تدافعی نفرت بیش از پیش توده های مردم را باعث شد.